BOOKSHOT #6

Tym razem mamy dla Was książki oryginalne, niekoniecznie wprost z listy bestsellerów, ale warto po nie sięgnąć. Obiecujemy Wam prawdziwe relacje z miejsc przeklętych, niewolnicze historie wprost z Londynu, rozbieranie bajek na części pierwsze i niezawodne metody konfrontowania się z kłamstwem. MUSICIE to przeczytać!

Ola GepertAleksandra Gepert przekonała się do czytania reportaży:

Jeszcze nigdy nie porwał mnie żaden reportaż. Czy to przez mój brak wrażliwości na cudze prawdziwe opowieści, czy przez nieumiejętne pióro autorów – konsekwentnie je omijam już od dobrych kilku lat. Nie wiem, czemu skusiłam się na „Miejsca przeklęte”. Może przez cytat na okładce? „Wracam do zbrodni, zupełnie zwyczajnie wsiadam do samochodu i jadę…” Tomasz Słomczyński nie wraca do głośnych spraw, jego bohaterowie nie gościli na okładkach gazet albo w wieczornych wiadomościach. To anonimowi ludzie, którzy chowają w sobie miejsca przeklęte – w głowach, w sercach, w dłoniach. Autor przedstawia historie niewyjaśnione albo takie, których finał budzi wątpliwości – są to brutalne morderstwa, handel ludźmi, molestowanie dzieci czy historia miłosna satanistki, która nieszczęśliwie zakochała się w oszuście. Żadna z nich nie kończy się dobrze. Wydawałoby się, że to nic więcej niż zwykłe kroniki policyjne, ale eseje, poprzedzające opis każdej ze spraw, nie pozwalają tak myśleć. Są napisane tak pięknie i przejmująco, że ma się wrażenie, iż dotykają nie natury przypadku, a natury Zła.

Paulina ZaborowskaPaulina Zaborowska zaprzyjaźnia się z Czarnym Jezuskiem:

Temat niewolnictwa budzi wiele emocji. Dużą popularnością cieszą się produkcje filmowe przedstawiające czarnoskórych niewolników jako walczących o wolność i sprawiedliwość bohaterów. W cenie jest też happy end, patrz: „Django” (swoją drogą znakomity!). Zdarzenia opisane w „Księciu” dzieją się w XIX-wiecznym Londynie, pełnym brudu i deprawacji. Narratorem opowieści jest czarnoskóry mężczyzna, który został uprowadzony ze swojej wioski przez handlarzy niewolnikami. Gdy dociera do Londynu, ląduje na ulicy, która stanowi dla niego początek wielu przygód. Poznaje wiele barwnych postaci, które urozmaicają jego rzeczywistość – począwszy od starszej pani z ekscentryczną fryzurą na głowie, przez trupę wędrowną, która wsadza go na osła i nadaje pseudonim Jezusek, a skończywszy na Księciu, który odmienia jego życie. Czarny Jezusek trafia do domu Księcia, stając się niejako sługą zarówno jego, jak i towarzyszącej mu, nieco ekscentrycznej narzeczonej. Rzeczywistość powieści jest niezwykle bogata i nieszablonowa – czytelnik nigdy nie może być pewien dalszego rozwoju wydarzeń. Interesująca jest również warstwa językowa powieści, chociaż styl opowiadania miejscami jest nieco przesadzony i razi nadmiarem manieryzmów. Mimo kilku mankamentów, historia pióra Syczyńskiego jest godna polecenia.

Bernadeta PrandziochBernadeta Prandzioch poleca dorosłym czytelnikom bajki – rozebrane:

Dwie autorki – Katarzyna Miller i Tatiana Cichocka – w swoich rozmowach obnażają znane wszystkim bajki, zgłębiając ich ukryte sensy i wskazując na zawarte w nich archetypy. To niezwykle ciekawa propozycja dla wszystkich, którzy lubią zaglądać pod powierzchnię rzeczywistości. Zapamiętane z dzieciństwa opowieści o Jasiu i Małgosi, Brzydkim Kaczątku czy Królewnie Śnieżce nabierają nowego wymiaru, gdy przyjrzeć im się uważniej. Opowiadają fascynujące historie o naszym wspólnym – kulturowym – rozumieniu świata, o rolach kobiet i mężczyzn, poszukiwaniu siebie i własnego przeznaczenia, walce ze złem i słabościami. „Bajki rozebrane” to także lektura terapeutyczna. Demaskuje mechanizmy wielu problemów, z którymi borykamy się także współcześnie i które są przyczyną nieszczęść w wielu rodzinach – niedojrzałość rodziców, ucieczki w uzależnienia, odrzucenie. A wszystko to opowiedziane przystępnym językiem, w formie rozmowy. Czytając, czujemy się tak, jakbyśmy sami uczestniczyli w dyskusji, którą toczą autorki gdzieś w przytulnym zaciszu kawiarni. Polecam!

Klara MilcKlara Milc rekomenduje książkę o tym, dlaczego nie powinniśmy kłamać:

Do wszelkich poradników psychologicznych podchodzę zwykle bardzo sceptycznie. Własną wiedzę z praktyki psychologicznej zestawiam z mądrościami z owych „podręczników” i zawsze okazuje się, że jedno do drugiego nie przystaje. „Anatomii kłamstwa” byłam niezwykle ciekawa, bo napisali ją eksperci – agenci CIA – a rekomendował sam prof. Nęcki. Ale okładka mamiła – oczywiście! – obietnicą przyłapania partnera na zdradzie i dorwania kłamcy w najbliższym otoczeniu.
Oddycham jednak z ulgą po lekturze. A nawet więcej: gorąco polecam wszystkim tę pozycję. Agenci CIA wykorzystali swoje doświadczenie, by na podstawie z pozoru prostych sytuacji z ich zawodowej pracy oraz materiałów z amerykańskich mediów pokazać skuteczne sposoby ZWIĘKSZENIA PRAWDOPODOBIEŃSTWA WYKRYCIA KŁAMLIWEGO ZACHOWANIA. To jednak coś innego niż przyłapanie niewiernego kochanka.
Osoby poszukujące sposobów na wprowadzanie w życie skutecznych kłamstw rozczaruję: tego się z książki – wbrew pozorom – nie dowiecie. Wprost przeciwnie, agenci CIA przekonują, że nie ma takich sposobów. A ja im wierzę – niejednego wyszkolonego agenta złamali kilkoma celnymi technikami przesłuchań.

Tomasz Słomczyński: Miejsca przeklęte, wyd. Area, Gdańsk 2015.
Filip Syczyński: Książe, Wydawnictwo WAB, Warszawa 2014.
Katarzyna Miller, Tatiana Cichocka: Bajki rozebrane, Wydawnictwo WAB, Warszawa 2014.
Philip Houston, Michael Floyd, Susan Carnicero, Don Tennant: Anatomia kłamstwa, Wydawnictwo SQN, Warszawa 2015.